Θρυλικός Βασιλιάς της Σπάρτης, η θυσία του οποίου στις Θερμοπύλες αποτελεί παράδειγμα υψίστης αυταπάρνησης, ηρωϊσμού και φιλοπατρίας. Είχε ταχθεί υπέρ μίας Ενωμένης Ελλάδας, και πρέσβευε την ενιαία άμυνα της με πάση θυσία.
Ως γνωστόν, οι αρχαίοι Έλληνες, ονομάζανε τα παιδιά τους σύμφωνα με την εμφάνιση ή τα χαρίσματα τους. (Π.χ. «Πλάτων» σημαίνει «αυτός με τις φαρδιές πλάτες»). Έτσι και Λεωνίδας σημαίνει «Λιονταράκι», ή «αυτός που μοιάζει με λιοντάρι», προφανώς λόγω της φυσικής ρώμης και μαχητικότητας του.
Ο Λεωνίδας ήτανε γιος του Αναξανδρίδου του Β’ (απόγονος του Ηρακλή) από την Πρώτη σύζυγο, και δίδυμος αδερφός του Κλεομβρότου. Καταγότανε από την οικογένεια των Αγιαδών (17η γενιά (2)). Το 448 π.Χ. διαδέχτηκε τον άτεκνο ετεροθαλή αδερφό του Κλεομένη τον Α’. Είχε σύζυγο την Γοργώ, με την οποία και έκανε έναν γιό, τον Πλείσταρχο.
ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙ: Φυλή Γενναία
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Λέλεξ (νέα ελλην.: Λέλεγας) ήταν ο αυτόχθων γενάρχης των Λελέγων, και με την σύζυγό του Κλεοχάρεια, γεννήθηκε ο *Ευρώτας. Κόρη τους η *Σπάρτη, η οποία παντρεύτηκε τον Λακεδαίμωνα, βασιλιά τη χώρας, γιός του *Διός και της *Νύμφης Ταϋγέτης.
*Κλασσικό παράδειγμα της Ελληνικής παραδόσεως, όπου οι Θεότητες σμίγουν με την φύση και δημιουργούν πόλεις, βουνά, ποταμούς κλπ.
Αργότερα, βασίλεψε ο ξακουστός Τινδάρεος με τα τρία παιδιά του: οι Δίδυμοι Κάστωρ και Πολυδεύκης, και η Ωραία Ελένη, η οποία παντρεύτηκε τον Μενέλαο, κι ερωτεύτηκε τον Πάρι, με τον οποίον έφυγε στην Τροία, και δημιούργησε έτσι τον Τρωϊκό Πόλεμο.
Αργότερα την βασιλεία παρέλαβε ο Ορέστης, γιός του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, κι αργότερα κληρονόμησε ο γιός του Τισαμενός.
Η Λακωνία είχε στην αρχαιότητα πολλές σπουδαίες πόλεις («εκατόμπολις»).
Τους Λακεδαιμόνιους αποτελούσαν οι Σπαρτιάτες, οι Είλωτες και οι Περίοικοι. Οι Σπαρτιάτες ήταν το ισχυρότερο Δωρικό φύλο.
– Η ανατροφή των παιδιών στην Σπάρτη ήτανε η πλέον σκληρή συγκριτικά με τα Ελληνόπουλα στην αρχαία και την σύγχρονη Ελλάδα.
– Οι Σπαρτιάτες ήτανε στρατιώτες εφ όρου ζωής: από τα 20 έως τα 60 τους έτη, οι άνδρες έτρωγαν ασκητικά και κοιμόντουσαν ανά 15 άτομα μαζί σε σκηνές.
– Οι γυναίκες είχαν εξ’ ίσου σκληρή ανατροφή με γυμνάσια, όπως οι άνδρες. Ήταν δυνατές στο σώμα και γενναίες. Όταν μία Ελληνίδα είπε σε μία Σπαρτιάτισσα «Μόνο εσείς οι Σπαρτιάτισσες εξουσιάζετε τους άντρες σας» εκείνη απάντησε «Γιατί μόνο εμείς γεννάμε άντρες».
– Οι Σπαρτιάτισσες είχαν τόσο καλή φήμη σε Ελλάδα και εξωτερικό, ώστε πλούσιοι άνδρες έπαιρναν Σπαρτιάτισσες γυναίκες για να αναθρέψουν σωστά και με φροντίδα τα παιδιά τους.
– Όταν οι φίλες παρηγορούσαν την μητέρα ενός ένδοξου στρατηγού που έπεσε στη μάχη, εκείνη τους απάντησε υπερήφανα: «Μην θρηνείτε. Η Σπάρτη έχει πολλούς ανδρείους σαν τον γιο μου».
Ως γνωστόν, οι αρχαίοι Έλληνες, ονομάζανε τα παιδιά τους σύμφωνα με την εμφάνιση ή τα χαρίσματα τους. (Π.χ. «Πλάτων» σημαίνει «αυτός με τις φαρδιές πλάτες»). Έτσι και Λεωνίδας σημαίνει «Λιονταράκι», ή «αυτός που μοιάζει με λιοντάρι», προφανώς λόγω της φυσικής ρώμης και μαχητικότητας του.
Ο Λεωνίδας ήτανε γιος του Αναξανδρίδου του Β’ (απόγονος του Ηρακλή) από την Πρώτη σύζυγο, και δίδυμος αδερφός του Κλεομβρότου. Καταγότανε από την οικογένεια των Αγιαδών (17η γενιά (2)). Το 448 π.Χ. διαδέχτηκε τον άτεκνο ετεροθαλή αδερφό του Κλεομένη τον Α’. Είχε σύζυγο την Γοργώ, με την οποία και έκανε έναν γιό, τον Πλείσταρχο.
ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙ: Φυλή Γενναία
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Λέλεξ (νέα ελλην.: Λέλεγας) ήταν ο αυτόχθων γενάρχης των Λελέγων, και με την σύζυγό του Κλεοχάρεια, γεννήθηκε ο *Ευρώτας. Κόρη τους η *Σπάρτη, η οποία παντρεύτηκε τον Λακεδαίμωνα, βασιλιά τη χώρας, γιός του *Διός και της *Νύμφης Ταϋγέτης.
*Κλασσικό παράδειγμα της Ελληνικής παραδόσεως, όπου οι Θεότητες σμίγουν με την φύση και δημιουργούν πόλεις, βουνά, ποταμούς κλπ.
Αργότερα, βασίλεψε ο ξακουστός Τινδάρεος με τα τρία παιδιά του: οι Δίδυμοι Κάστωρ και Πολυδεύκης, και η Ωραία Ελένη, η οποία παντρεύτηκε τον Μενέλαο, κι ερωτεύτηκε τον Πάρι, με τον οποίον έφυγε στην Τροία, και δημιούργησε έτσι τον Τρωϊκό Πόλεμο.
Αργότερα την βασιλεία παρέλαβε ο Ορέστης, γιός του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, κι αργότερα κληρονόμησε ο γιός του Τισαμενός.
Η Λακωνία είχε στην αρχαιότητα πολλές σπουδαίες πόλεις («εκατόμπολις»).
Τους Λακεδαιμόνιους αποτελούσαν οι Σπαρτιάτες, οι Είλωτες και οι Περίοικοι. Οι Σπαρτιάτες ήταν το ισχυρότερο Δωρικό φύλο.
– Η ανατροφή των παιδιών στην Σπάρτη ήτανε η πλέον σκληρή συγκριτικά με τα Ελληνόπουλα στην αρχαία και την σύγχρονη Ελλάδα.
– Οι Σπαρτιάτες ήτανε στρατιώτες εφ όρου ζωής: από τα 20 έως τα 60 τους έτη, οι άνδρες έτρωγαν ασκητικά και κοιμόντουσαν ανά 15 άτομα μαζί σε σκηνές.
– Οι γυναίκες είχαν εξ’ ίσου σκληρή ανατροφή με γυμνάσια, όπως οι άνδρες. Ήταν δυνατές στο σώμα και γενναίες. Όταν μία Ελληνίδα είπε σε μία Σπαρτιάτισσα «Μόνο εσείς οι Σπαρτιάτισσες εξουσιάζετε τους άντρες σας» εκείνη απάντησε «Γιατί μόνο εμείς γεννάμε άντρες».
– Οι Σπαρτιάτισσες είχαν τόσο καλή φήμη σε Ελλάδα και εξωτερικό, ώστε πλούσιοι άνδρες έπαιρναν Σπαρτιάτισσες γυναίκες για να αναθρέψουν σωστά και με φροντίδα τα παιδιά τους.
– Όταν οι φίλες παρηγορούσαν την μητέρα ενός ένδοξου στρατηγού που έπεσε στη μάχη, εκείνη τους απάντησε υπερήφανα: «Μην θρηνείτε. Η Σπάρτη έχει πολλούς ανδρείους σαν τον γιο μου».
Ο Λεωνίδας ανέλαβε την ηγεσία του συμμαχικού ελληνικού στρατού και κατάφερε με επιτυχία να τους κρατήσει ενωμένους και να ξεχάσουν τις διαφορές τους. Η στρατιωτική του ευφυΐα έγινε εμφανής στις Θερμοπύλες με το τρόπο που παρέταξε τα στρατιωτικά τμήματα και με τη ταχύτητα με την οποία τα ενάλλασσε στο πεδίο της μάχης. Ταυτόχρονα έδειξε και τον ηρωισμό του: όταν ο Ξέρξης του απέστειλε αγγελιαφόρο και του ζήτησε να παραδώσει τα όπλα και να παραδοθεί, ο Σπαρτιάτης βασιλιάς απάντησε «Μολών λαβέ», δηλαδή «Έλα να τα πάρεις», θέλοντας έτσι να τον προκαλέσει να δώσει μάχη και να αποδείξει την αξία του.
Ο βασιλιάς Λεωνίδας έπεσε μαχόμενος κατά των Περσών στο σημείο των Θερμοπυλών και έγινε σύμβολο πατριωτικής αυτοθυσίας. Μπροστά στις πολυπληθείς δυνάμεις των Περσών ο Λεωνίδας με 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς οχυρώθηκαν στις Θερμοπύλες, όπου μετά από προδοσία του Εφιάλτη, εξοντώθηκαν όλοι.
Η θυσία του Λεωνίδα και των 300 συμπολεμιστών του έγινε διαχρονικό σύμβολο και στη θέση που έπεσε ο Λεωνίδας και οι συμπολεμιστές του οι αρχαίοι έστησαν μνημείο με χαραγμένο πάνω του το γνωστό επίγραμμα του Σιμωνίδη:
Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε
κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.
Που σημαίνει: "Ξένε, πες στους Λακεδαιμόνιους ότι κοιτόμαστε εδώ, πιστοί στους νόμους τους".
Μετά τη μάχη στις Θερμοπύλες στήθηκε ένας πέτρινος λέοντας για να θυμούνται όλοι το όνομα του βασιλιά που έπεσε στο σημείο εκείνο. Τα λείψανά του στάλθηκαν για ταφή στη Σπάρτη το 440 π.Χ..
Ο βασιλιάς Λεωνίδας έπεσε μαχόμενος κατά των Περσών στο σημείο των Θερμοπυλών και έγινε σύμβολο πατριωτικής αυτοθυσίας. Μπροστά στις πολυπληθείς δυνάμεις των Περσών ο Λεωνίδας με 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς οχυρώθηκαν στις Θερμοπύλες, όπου μετά από προδοσία του Εφιάλτη, εξοντώθηκαν όλοι.
Η θυσία του Λεωνίδα και των 300 συμπολεμιστών του έγινε διαχρονικό σύμβολο και στη θέση που έπεσε ο Λεωνίδας και οι συμπολεμιστές του οι αρχαίοι έστησαν μνημείο με χαραγμένο πάνω του το γνωστό επίγραμμα του Σιμωνίδη:
Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε
κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.
Που σημαίνει: "Ξένε, πες στους Λακεδαιμόνιους ότι κοιτόμαστε εδώ, πιστοί στους νόμους τους".
Μετά τη μάχη στις Θερμοπύλες στήθηκε ένας πέτρινος λέοντας για να θυμούνται όλοι το όνομα του βασιλιά που έπεσε στο σημείο εκείνο. Τα λείψανά του στάλθηκαν για ταφή στη Σπάρτη το 440 π.Χ..
Προς τιμή του Λεωνίδα στην ελληνιστική περίοδο οι Σπαρτιάτες ανήγειραν ένα ναό, το Λεωνιδαίο, και τελούσαν μια ετήσια γιορτή, τα Λεωνίδαια. Η γιορτή αυτή ατόνησε όταν άρχισε να παρακμάζει η Σπάρτη, αλλά αναβίωσε ξανά την εποχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού. Ο Τραϊανός το έκανε αυτό και για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, καθώς εκείνη την περίοδο είχε ξεκινήσει ο πόλεμος μεταξύ της Ρώμης και των Πάρθων, συνεχιστές του κράτους των Περσών και ήθελε να θυμίσει την ηρωική στάση των Ελλήνων στους Περσικούς πολέμους. Μάλιστα ένας Ρωμαίος ευγενής, ο Γάιος Ιούλιος Αγησίλαος, έκανε μεγάλη οικονομική δωρεά στην εορτή.
Η σύγχρονη πολιτεία έχει χτίσει ένα μνημείο-τύμβο στη πόλη της Σπάρτης και ένα άγαλμα-μνημείο στο πεδίο που έγινε η μάχη των Θερμοπυλών. Το μνημείο των Θερμοπυλών ανεγέρθηκε το 1955 και το είχε δημιουργήσει ο γλύπτης Βάσος Φαληρέας. Στο κεντρικό βάθρο υπάρχει ένα ορειχάλκινο άγαλμα του Σπαρτιάτη βασιλιά με δόρυ και ασπίδα. Δύο αγάλματα των συντροφεύουν, οι αναπαραστάσεις του Πάρνωνα και του Ταΰγετου. Στη βάση τοποθετήθηκε πλάκα η οποία αναγράφει "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ". Το άγαλμα στη Σπάρτη βρίσκεται στο κέντρο της πόλης μαζί με το κενοτάφιο του βασιλέα. Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι η μορφή του βασιλιά Λεωνίδα και στα δύο αγάλματα, στη Σπάρτη και στις Θερμοπύλες, έχει βασιστεί σε μια αναπαράσταση πολεμιστή που ανακάλυψε η Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή το 1920 και ταυτίστηκε με τον πεσόντα βασιλέα.
Το ηρωικό πρότυπο του Λεωνίδα και η ανάμνηση της μάχης των Θερμοπυλών αποτέλεσε παράδειγμα για πολλούς λαούς σε πολλές φάσεις της ιστορίας. Οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποίησαν ενάντια στην επέκταση του Μακεδονικού βασιλείου, το χρησιμοποίησαν οι Έλληνες στην επανάσταση του 1821, οι Σύμμαχοι στην εισβολή του Άξονα στην Ελλάδα, οι επαναστάτες κατά τη Γαλλική Επανάσταση το χρησιμοποίησαν για να αντικατοπτρίσουν τη πάλη μεταξύ των αριστοκρατικών και των δημοκρατικών δυνάμεων, ο Ναπολέων Βοναπάρτης το χρησιμοποίησε πριν τη μάχη στο Βατερλώ, οι Ρωμαίοι όποτε πολεμούσαν τους λαούς της Ασίας και οι Ιρλανδοί στον αγώνα τους για την ανεξαρτησία. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Γερμανική αεροπορία κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο διέθετε μια ομάδα πιλότων αυτοκτονίας, κάτι σαν τους καμικάζι των Ιαπώνων, που ονομαζόταν "Λεωνίδας". Η ομάδα συστάθηκε ύστερα από απαίτηση της πιλότου Χάνα Ράιτς προς τον Χίτλερ και όταν η ομάδα συστάθηκε τελούσε κάτω από τις διαταγές του αξιωματικού Βέρνερ Μπάουμπαχ και ανήκε στην υπηρεσία της Μυστικής Πτέρυγας Μάχης KG200 (γερμ. Geheim Geschwader).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου