Το Ρομπότ Τάλως ήταν ένα γιγάντιο πλάσμα με κορμί από
μπρούντζο, πολύ γρήγορο και δυνατό, ''''έμψυχος" φύλακας της Κρήτης. Είχε
όμως ένα αδύναμο σημείο στο σώμα του. Ένα χάλκινο καρφί ήταν σφηνωμένο στο άκρο
της μοναδικής του φλέβας, που ξεκινούσε από τον αυχένα και κατέληγε στον
αστράγαλο του. Το μπρούντζινο σώμα του κρατιόταν ζωντανό από το ιχώρ, το
ολύμπιο αίμα που έρεε μέσα στη φλέβα του.
Υπάρχουν διάφορες απόψεις για την καταγωγή του, η οποία κατά
μια άποψη σχετίζεται με το μύθο της αρπαγής της Ευρώπης. Ο Δίας έκλεψε την
όμορφη κόρη του Αγήνορα από την Τύρο ή τη Σιδώνα, αφού την ξεγέλασε
μεταμφιεσμένος σε ταύρο. Την οδήγησε στο νυφικό κρεβάτι κάτω από τη σκιά ενός
πλάτανου της Γόρτυνας. Μετά της προσέφερε τρία δώρα, ένα σκύλο που ποτέ δεν του
ξέφυγε τίποτα, μια φαρέτρα με αλάνθαστα βέλη και ένα χάλκινο γίγαντα, τον
προστάτη της Κρήτης Τάλω. Υπάρχουν και άλλες απόψεις για την καταγωγή του. Ο
Απολλόδωρος λέει ότι τον είχε κατασκευάσει ο Ήφαιστος, ο θεός της φωτιάς και
του σιδήρου και τον είχε χαρίσει στον Μίνωα για να φρουρεί την Κρήτη. Άλλοι
λένε πως είναι γιος του Κρητός, και πως ο Κρής ήταν γιος του Δια και μιας
νύμφης. Ακόμα λένε ότι ο γίγαντας αυτός ανήκε στην φυλή των ανθρώπων της
χάλκινης εποχής. Τέλος για άλλους ήταν αδελφός του Ροδάμανθυ, τρίτος αδελφός
του Μίνωα ή αξιωματούχος στην υπηρεσία του.
Κατά τον Πλάτωνα, δίπλα στον Ροδάμανθυ, που ήταν φύλακας των
νόμων μέσα στην πόλη, ο Μίνωας ανέθεσε το ίδιο καθήκον στον Τάλω για τις άλλες
περιοχές της Κρήτης. Πράγματι ο Τάλως πέρναγε τρεις φορές τον χρόνο από όλα τα
χωριά της Κρήτης, επιβλέποντας την εκτέλεση των νόμων. Τους κουβάλαγε παντού
μαζί του στην πλάτη του, χαραγμένους σε χάλκινα πινάκια. Μεταγενέστεροι
συγγραφείς μη μπορώντας να πιστέψουν ότι υπήρχε χάλκινος άνθρωπος, είπαν ότι
λόγω των πλακών που κουβαλούσε ονομάστηκε έτσι. Ο Τάλως σύμφωνα με τον μύθο
είχε προικιστεί με καταπληκτική ευκινησία, πράγμα που του επέτρεπε να φτάνει
ταχύτατα σε όλα τα σημεία της Κρήτης. Λέγανε μάλιστα πως ήταν φτερωτός. Δεν
είχε όπλα, ήταν όμως ικανός να τα βάλει μόνος του με οποιονδήποτε στόλο.
Έδιωχνε, με κομμάτια βράχων που εκσφενδόνιζε από τη στεριά τους ξένους που
επιχειρούσαν να αποβιβαστούν στο νησί. Και αν κάποιο πλοίο κατάφερνε να φτάσει
στις ακτές, πάλι ο Τάλως ήταν εκείνος που δεν άφηνε τον εχθρό να προχωρήσει.
Συνήθιζε να μπαίνει μέσα στην φωτιά και να πυρακτώνει το κορμί του. Ό,τι
ακουμπούσε το πυρακτωμένο μέταλλο του κορμιού του, αμέσως το έκαιγε. Έτσι
πυρακτωμένος πλησίαζε τους εχθρούς, τους αγκάλιαζε σφιχτά και τους έκαιγε.
Ο μύθος του Τάλω ήταν αγαπητός στην Κρήτη, όπως αγαπητός
ήταν και ο ίδιος ο ήρωας. Οι κάτοικοι της Φαιστού έβαλαν το ανάγλυφο του στα
νομίσματα του κράτους τους. Απεικονίζεται σ'' αυτά νέος, γυμνός και με φτερά
στους ώμους. Έτσι, ίσως, ερμήνευσαν τη γρηγοράδα του να προλαβαίνει και να
περιδιαβαίνει τρεις φορές τη μέρα την Κρήτη και να την προστατεύει από εχθρικές
επιδρομές ή τις επιδρομές των πειρατών.
Θα φύλαγε αιώνια το νησί της Κρήτης, αν δεν βρισκόταν μια μάγισσα, ανιψιά της
βασίλισσας Πασιφάης, να τον παραπλανήσει και να τον θανατώσει με πονηριά. Ο
Τάλως έριχνε βράχους στην "Αργώ" το πλοίο των Αργοναυτών, και δεν
τους άφηνε να πλησιάσουν το νησί. Τότε η Μήδεια μάγεψε με τα λόγια της τον
καλοκάγαθο γίγαντα από μακριά και τον έκανε ανήμπορο να κινηθεί, ή κατά άλλους
του υποσχέθηκε την αθανασία. Έτσι κατάφερε να τον πλησιάσει και να του τραβήξει
το καρφί από τον αστράγαλο του, που προστάτευε το ιχώρ να μη χυθεί. Το θεϊκό
υγρό χύθηκε χάμω σαν λιωμένο μολύβι και ο Τάλως σωριάστηκε νεκρός σαν πελώριο
πεύκο. Άλλοι λένε πως η Μήδεια ξέκανε τον Τάλω βάζοντας του μανία, και άλλοι
πως τον χτύπησε με τόξο ο Ποίας, ο πατέρας του Φιλοκτή.
Η ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
ΧΡΥΣΟΙ ΒΟΗΘΟΙ
Ο Ήφαιστος είχε φτιάξει μερικές χρυσές γυναίκες (θεραπαινίδες) να τον βοηθάνε στο εργαστήριο, να τον στηρίζουν για να περπατάει καλύτερα, αλλά και για να έχει κάποιον να μιλάει.
ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΣΚΥΛΟΙ
Οι Θεοί ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με τον βασιλιά Αλκίνοο και μέσω της τέχνης του Ήφαιστου, του χάρισαν χρυσούς και ασημένιους, αθάνατους και πανίσχυρους μηχανικούς σκύλους για την προστασία του παλατιού του.
ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΚΟΥΚΛΕΣ
Ο Όμηρος και ο Πλάτωνας αναφέρουν ότι ο Δαίδαλος ανάμεσα στις άλλες εντυπωσιακές του κατασκευές έφτιαξε και κούκλες για τα παιδιά του Μίνωα. Σαν βασιλικά παιχνίδια δεν ήταν συνηθισμένες αλλά μπορούσαν να μιλάνε και να κινούνται. Λέγεται μάλιστα ότι αναγκαζόταν να τις δένουν για να μην τους φεύγουν μακριά και τις χάνουν. Το ίδιο λέγεται και για τους μηχανικούς ανθρωπόμορφους φύλακες του λαβύρινθου που κινούταν με υδράργυρο.
ΤΑΛΩΣ
Ένα από τα πιο γνωστά αρχαία ρομπότ στην Ελλάδα ήταν ο διάσημος Τάλως. Κατασκευάστηκε από τον Θεό Ήφαιστο σαν δώρο στον βασιλιά της Κρήτης Μίνωα. Ο Τάλως ήταν τεράστιος ανθρωπόμορφος και χάλκινος. Προστάτευε την Κρήτη από τους εχθρούς της και επέβλεπε την εφαρμογή των νόμων. Μπορούσε να κινείται πολύ γρήγορα και ήταν σε θέση να κάνει σε μία μέρα τρεις φορές τον γύρο της Κρήτης (περίπου 250 klm/h). Είχε την δύναμη να εκσφενδονίζει τεράστιους βράχους εναντίων των αντιπάλων του ή να τους καίει με την αναπνοή του που πετούσε φωτιά! Με αυτόν τον τρόπο έδιωχνε τα εχθρικά πλοία, προστατεύοντας την Κρήτη.
Όπως λέει ο μύθος, όταν οι Αργοναύτες επέστρεφαν απ' την Κολχίδα, με την δύναμη της μάγισσας Μήδειας κατάφεραν να καταστρέψουν τον Τάλω. Η Μήδεια κατάφερε να προκαλέσει σύγχυση στον Τάλω και τραυματίστηκε άσχημα στο πόδι του. Το αίμα έφυγε απ' την μία και μόνη φλέβα του σαν λιωμένο μέταλλο!
Μία άλλη εκδοχή της ίδιας ιστορίας αναφέρει ότι ο Ποίας (πατέρας του Φιλοκτήτη) τόξευσε ένα βέλος στην φτέρνα του ρομπότ, μία βίδα πετάχτηκε και το αίμα των Θεών, έρευσε έξω απ' το μεταλλικό σώμα!
Αρκετά νομίσματα στα οποία εικονίζεται ο Τάλως βρέθηκαν στην πόλη της Φαιστού.
ΘΡΟΝΟΣ ΠΑΓΙΔΑ
Ένα αυτόματο μηχάνημα κατασκεύασε ο Ήφαιστος για να εκδικηθεί την μητέρα του Ήρα που τον απέρριψε σαν άσχημο μωρό. Ήταν ένας εντυπωσιακά καλοφτιαγμένος χρυσός θρόνος. Όταν όμως η Ήρα κάθισε πάνω του αυτόματα σφίχτηκαν γύρω της αλυσίδες κρατώντας την δέσμια! Κανένας δεν μπορούσε να την απελευθερώσει απ' τα δεσμά της και ο Ήφαιστος ούτε που δεχόταν να συζητήσει την απελευθέρωσή της. Τελικά ο Διόνυσος τον επισκέφτηκε και αφού τον μέθυσε για τα καλά τον έπεισε να ελευθερώσει την μάνα του απ' τα δεσμά. Οι υπόλοιποι Θεοί αναγνωρίζοντας τις δυνάμεις και τα ταλέντα του τον δέχτηκαν στον Όλυμπο σαν ίσο τους.
Στον Όλυμπο, ο Ήφαιστος είχε εργαστήριο με είκοσι καμίνια και φυσερά που δούλευαν απλά με εντολές του. Κατασκεύασε επίσης αυτόματα τρίποδα χρυσά τραπέζια που τον ακολουθούσαν όπου τα χρειαζόταν. Αποδείχθηκαν χρησιμότατα και στα συμπόσια των θεών όπου ακολουθούσαν όποιον τα χρειαζόταν.
μπρούντζο, πολύ γρήγορο και δυνατό, ''''έμψυχος" φύλακας της Κρήτης. Είχε
όμως ένα αδύναμο σημείο στο σώμα του. Ένα χάλκινο καρφί ήταν σφηνωμένο στο άκρο
της μοναδικής του φλέβας, που ξεκινούσε από τον αυχένα και κατέληγε στον
αστράγαλο του. Το μπρούντζινο σώμα του κρατιόταν ζωντανό από το ιχώρ, το
ολύμπιο αίμα που έρεε μέσα στη φλέβα του.
Υπάρχουν διάφορες απόψεις για την καταγωγή του, η οποία κατά
μια άποψη σχετίζεται με το μύθο της αρπαγής της Ευρώπης. Ο Δίας έκλεψε την
όμορφη κόρη του Αγήνορα από την Τύρο ή τη Σιδώνα, αφού την ξεγέλασε
μεταμφιεσμένος σε ταύρο. Την οδήγησε στο νυφικό κρεβάτι κάτω από τη σκιά ενός
πλάτανου της Γόρτυνας. Μετά της προσέφερε τρία δώρα, ένα σκύλο που ποτέ δεν του
ξέφυγε τίποτα, μια φαρέτρα με αλάνθαστα βέλη και ένα χάλκινο γίγαντα, τον
προστάτη της Κρήτης Τάλω. Υπάρχουν και άλλες απόψεις για την καταγωγή του. Ο
Απολλόδωρος λέει ότι τον είχε κατασκευάσει ο Ήφαιστος, ο θεός της φωτιάς και
του σιδήρου και τον είχε χαρίσει στον Μίνωα για να φρουρεί την Κρήτη. Άλλοι
λένε πως είναι γιος του Κρητός, και πως ο Κρής ήταν γιος του Δια και μιας
νύμφης. Ακόμα λένε ότι ο γίγαντας αυτός ανήκε στην φυλή των ανθρώπων της
χάλκινης εποχής. Τέλος για άλλους ήταν αδελφός του Ροδάμανθυ, τρίτος αδελφός
του Μίνωα ή αξιωματούχος στην υπηρεσία του.
Κατά τον Πλάτωνα, δίπλα στον Ροδάμανθυ, που ήταν φύλακας των
νόμων μέσα στην πόλη, ο Μίνωας ανέθεσε το ίδιο καθήκον στον Τάλω για τις άλλες
περιοχές της Κρήτης. Πράγματι ο Τάλως πέρναγε τρεις φορές τον χρόνο από όλα τα
χωριά της Κρήτης, επιβλέποντας την εκτέλεση των νόμων. Τους κουβάλαγε παντού
μαζί του στην πλάτη του, χαραγμένους σε χάλκινα πινάκια. Μεταγενέστεροι
συγγραφείς μη μπορώντας να πιστέψουν ότι υπήρχε χάλκινος άνθρωπος, είπαν ότι
λόγω των πλακών που κουβαλούσε ονομάστηκε έτσι. Ο Τάλως σύμφωνα με τον μύθο
είχε προικιστεί με καταπληκτική ευκινησία, πράγμα που του επέτρεπε να φτάνει
ταχύτατα σε όλα τα σημεία της Κρήτης. Λέγανε μάλιστα πως ήταν φτερωτός. Δεν
είχε όπλα, ήταν όμως ικανός να τα βάλει μόνος του με οποιονδήποτε στόλο.
Έδιωχνε, με κομμάτια βράχων που εκσφενδόνιζε από τη στεριά τους ξένους που
επιχειρούσαν να αποβιβαστούν στο νησί. Και αν κάποιο πλοίο κατάφερνε να φτάσει
στις ακτές, πάλι ο Τάλως ήταν εκείνος που δεν άφηνε τον εχθρό να προχωρήσει.
Συνήθιζε να μπαίνει μέσα στην φωτιά και να πυρακτώνει το κορμί του. Ό,τι
ακουμπούσε το πυρακτωμένο μέταλλο του κορμιού του, αμέσως το έκαιγε. Έτσι
πυρακτωμένος πλησίαζε τους εχθρούς, τους αγκάλιαζε σφιχτά και τους έκαιγε.
Ο μύθος του Τάλω ήταν αγαπητός στην Κρήτη, όπως αγαπητός
ήταν και ο ίδιος ο ήρωας. Οι κάτοικοι της Φαιστού έβαλαν το ανάγλυφο του στα
νομίσματα του κράτους τους. Απεικονίζεται σ'' αυτά νέος, γυμνός και με φτερά
στους ώμους. Έτσι, ίσως, ερμήνευσαν τη γρηγοράδα του να προλαβαίνει και να
περιδιαβαίνει τρεις φορές τη μέρα την Κρήτη και να την προστατεύει από εχθρικές
επιδρομές ή τις επιδρομές των πειρατών.
Θα φύλαγε αιώνια το νησί της Κρήτης, αν δεν βρισκόταν μια μάγισσα, ανιψιά της
βασίλισσας Πασιφάης, να τον παραπλανήσει και να τον θανατώσει με πονηριά. Ο
Τάλως έριχνε βράχους στην "Αργώ" το πλοίο των Αργοναυτών, και δεν
τους άφηνε να πλησιάσουν το νησί. Τότε η Μήδεια μάγεψε με τα λόγια της τον
καλοκάγαθο γίγαντα από μακριά και τον έκανε ανήμπορο να κινηθεί, ή κατά άλλους
του υποσχέθηκε την αθανασία. Έτσι κατάφερε να τον πλησιάσει και να του τραβήξει
το καρφί από τον αστράγαλο του, που προστάτευε το ιχώρ να μη χυθεί. Το θεϊκό
υγρό χύθηκε χάμω σαν λιωμένο μολύβι και ο Τάλως σωριάστηκε νεκρός σαν πελώριο
πεύκο. Άλλοι λένε πως η Μήδεια ξέκανε τον Τάλω βάζοντας του μανία, και άλλοι
πως τον χτύπησε με τόξο ο Ποίας, ο πατέρας του Φιλοκτή.
Η ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
ΧΡΥΣΟΙ ΒΟΗΘΟΙ
Ο Ήφαιστος είχε φτιάξει μερικές χρυσές γυναίκες (θεραπαινίδες) να τον βοηθάνε στο εργαστήριο, να τον στηρίζουν για να περπατάει καλύτερα, αλλά και για να έχει κάποιον να μιλάει.
ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΣΚΥΛΟΙ
Οι Θεοί ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με τον βασιλιά Αλκίνοο και μέσω της τέχνης του Ήφαιστου, του χάρισαν χρυσούς και ασημένιους, αθάνατους και πανίσχυρους μηχανικούς σκύλους για την προστασία του παλατιού του.
ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΚΟΥΚΛΕΣ
Ο Όμηρος και ο Πλάτωνας αναφέρουν ότι ο Δαίδαλος ανάμεσα στις άλλες εντυπωσιακές του κατασκευές έφτιαξε και κούκλες για τα παιδιά του Μίνωα. Σαν βασιλικά παιχνίδια δεν ήταν συνηθισμένες αλλά μπορούσαν να μιλάνε και να κινούνται. Λέγεται μάλιστα ότι αναγκαζόταν να τις δένουν για να μην τους φεύγουν μακριά και τις χάνουν. Το ίδιο λέγεται και για τους μηχανικούς ανθρωπόμορφους φύλακες του λαβύρινθου που κινούταν με υδράργυρο.
ΤΑΛΩΣ
Ένα από τα πιο γνωστά αρχαία ρομπότ στην Ελλάδα ήταν ο διάσημος Τάλως. Κατασκευάστηκε από τον Θεό Ήφαιστο σαν δώρο στον βασιλιά της Κρήτης Μίνωα. Ο Τάλως ήταν τεράστιος ανθρωπόμορφος και χάλκινος. Προστάτευε την Κρήτη από τους εχθρούς της και επέβλεπε την εφαρμογή των νόμων. Μπορούσε να κινείται πολύ γρήγορα και ήταν σε θέση να κάνει σε μία μέρα τρεις φορές τον γύρο της Κρήτης (περίπου 250 klm/h). Είχε την δύναμη να εκσφενδονίζει τεράστιους βράχους εναντίων των αντιπάλων του ή να τους καίει με την αναπνοή του που πετούσε φωτιά! Με αυτόν τον τρόπο έδιωχνε τα εχθρικά πλοία, προστατεύοντας την Κρήτη.
Όπως λέει ο μύθος, όταν οι Αργοναύτες επέστρεφαν απ' την Κολχίδα, με την δύναμη της μάγισσας Μήδειας κατάφεραν να καταστρέψουν τον Τάλω. Η Μήδεια κατάφερε να προκαλέσει σύγχυση στον Τάλω και τραυματίστηκε άσχημα στο πόδι του. Το αίμα έφυγε απ' την μία και μόνη φλέβα του σαν λιωμένο μέταλλο!
Μία άλλη εκδοχή της ίδιας ιστορίας αναφέρει ότι ο Ποίας (πατέρας του Φιλοκτήτη) τόξευσε ένα βέλος στην φτέρνα του ρομπότ, μία βίδα πετάχτηκε και το αίμα των Θεών, έρευσε έξω απ' το μεταλλικό σώμα!
Αρκετά νομίσματα στα οποία εικονίζεται ο Τάλως βρέθηκαν στην πόλη της Φαιστού.
ΘΡΟΝΟΣ ΠΑΓΙΔΑ
Ένα αυτόματο μηχάνημα κατασκεύασε ο Ήφαιστος για να εκδικηθεί την μητέρα του Ήρα που τον απέρριψε σαν άσχημο μωρό. Ήταν ένας εντυπωσιακά καλοφτιαγμένος χρυσός θρόνος. Όταν όμως η Ήρα κάθισε πάνω του αυτόματα σφίχτηκαν γύρω της αλυσίδες κρατώντας την δέσμια! Κανένας δεν μπορούσε να την απελευθερώσει απ' τα δεσμά της και ο Ήφαιστος ούτε που δεχόταν να συζητήσει την απελευθέρωσή της. Τελικά ο Διόνυσος τον επισκέφτηκε και αφού τον μέθυσε για τα καλά τον έπεισε να ελευθερώσει την μάνα του απ' τα δεσμά. Οι υπόλοιποι Θεοί αναγνωρίζοντας τις δυνάμεις και τα ταλέντα του τον δέχτηκαν στον Όλυμπο σαν ίσο τους.
Στον Όλυμπο, ο Ήφαιστος είχε εργαστήριο με είκοσι καμίνια και φυσερά που δούλευαν απλά με εντολές του. Κατασκεύασε επίσης αυτόματα τρίποδα χρυσά τραπέζια που τον ακολουθούσαν όπου τα χρειαζόταν. Αποδείχθηκαν χρησιμότατα και στα συμπόσια των θεών όπου ακολουθούσαν όποιον τα χρειαζόταν.
H ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου